Przedmowę tu napisał mój nasz ulubiony aktor Richard Armitage, którą pozwolę sobie przytoczyć. Poczułem się zaszczycony, kiedy poproszono mnie o napisanie przedmowy do książki Jude Fishier „Hobbit. Pustkowie Smauga: Filmowe postacie i miejsca.” Jestem dumny, że mogę się podzielić swoimi przemyśleniami i doświadczeniami z czasu, który spędziłem na planie filmowym, grając Thorina Dębową Tarczę.
„Hobbit” po raz pierwszy zaistniał w moim życiu kiedy miałem około siedmiu lat. To była jedna z pierwszych książek, jakie przeczytałem od deski do deski, całkiem sam. Zawdzięczam to w znacznej mierze wspaniałej nauczycielce ze szkoły podstawowej, - pani O’Leary- która zmieniała głos w taki sposób, by każda postać mówiła inaczej. Tak właśnie zaczęła się moja przygoda. Potem zagrałem elfa w scenicznej wersji „Hobbita” w teatrze Alexandra w Birmingham w Anglii. To była jedna z moich pierwszych ról, więc-jak widzicie- historia towarzyszy mi już ładnych parę lat.
Kiedy przygotowywałem się do roli Thorina, czytałem wiele innych dzieł Tolkiena, wyszukując wszystko, dzięki czemu mógłbym wyobrazić sobie, jak wyglądało życie tego „bardzo ważnego krasnoluda” I to słowa Tolkiena, nie moje). Słuchałem też starych nagrań BBC, w których Tolkien czytał swoje dzieła. „Hobbit” był jego prezentem dla dzieci, bajką na dobranoc. I nic dziwnego, przecież książka to brzmi doskonale czytana na głos.
Dla mnie znalezienie odpowiedniego głosu dla Thorina było kluczem do zrozumienia postaci i jej przedstawienia; głosy, który mógł rozkazywać armii, a w którym jednocześnie brzmiał żal po utraconym królestwie i nadzieja na jego odzyskanie. Thorin był nieustraszonym wojownikiem i dzielnym wodzem. Rozumiał wojnę i wiedział, że może ona przynieść chwałę. Znał też cenę, jaką trzeba za nią zapłacić . Jako młody książę widział spustoszenie siane przez smoka przybyłego do Ereboru. Patrzył, jak jego ludzie giną lub –wypędzani- -opuszczają rodzinne domy. Widział skarby swojego królestwa zagrabione przez Smauga. Wiedziałem, że muszę pokazać wszystkie te blizny w moim portrecie Thorina.
Droga, którą podąża Thorin, nie jest łatwa. Przywódca kompanii tęskni za Samotną Górą- to miejsce jego urodzin i jego dziedzictwo. Pamięta o nadzwyczajnych skarbach, które się tam znajdują, ale zdaje też sobie sprawę z grozy czającej się pod górą- dawne miasto krasnoludów zamieszkuje smok. Thorinowi nie daje spokoju fakt, że jego dziad Thror kochał złoto i klejnoty tak bardzo, iż w końcu oszalał. Czy Thorin także jest obciążony skłonnością obłędu? Czy powstrzyma go to przed przejściem przez tajemnicze drzwi, czy raczej sprawi, że tym chętniej zapuści się w korytarze wykute w skale?
Odgrywanie postaci fizycznie i psychicznie zepsutej przez złoto, a jednocześnie zachowującej w miarę swoje cele, jest fascynujące. Zwłaszcza w czasach, kiedy gromadzenie dóbr podzieliło społeczeństwa, którym miały służyć.
Wystarczy zastąpić złoto ropą-albo jakimkolwiek innym towarem pożądanym we współczesnym świecie- by się przekonać, że dążenia Thorina nie należą wcale do świata fantazji. Chciał w końcu chronić coś, co uważał za swoją własność, i zwrócić poddanym to, co zostało im skradzione.
![]() |
| Zdjęcie Richarda Armitage'a jako Thorina Dębowa Tarcza zamieszczone przy przedmowie do "Hobbit. Pustkowie Smauga: Filmowe postacie i miejsca". Źródło obrazka. |
Książka ta zawiera przepiękne fotografie ( które krążą już w internecie) jak również i zarysy bohaterów i miejsc, które będziemy mogli zobaczyć w drugiej części "Hobbita". Czyli, jest tu mowa między innymi o Krasnoludach biorący udział w wyprawie, o Włamywaczu, Czarodzieju, ale także i nowych postaciach, których nie spotkaliśmy oglądając pierwszą część "Hobbita" (takich jak: Władca Miasta na Jeziorze, Beorn, Tauriel, Legolas) jak również o postaciach, które już troszkę znamy (jak Król Thranduil, czy Azog Plugawiec, i już uprzedzam pytanie o Pająkach też jest mowa ;-) ).
Pozwolę sobie na jeszcze dwa cytaty, które bardzo mnie poruszyły. Pierwszy to Proroctwo:
Dostojny Król spod Góry,
władca rzeźbionych skał,
wyzwanie rzucił murom,
odzyska to, co miał.
Przywdzieje znów koronę,
i harfę ujmie w dłoń.
Wśród murów pozłoconych
zadźwięczy pieśni ton.
Drzew morze nad doliną,
szum traw ucieszy lud,
a rzeki złotem spłyną
spod pałacowych wrót.
Wołają miasta, wioski,
strumieni śpiewa chór,
wnet zginą wszelkie troski,
powrócił Król spod Gór! (1)
![]() |
Richard Armitage jako Thorin trzymający swoją mapę. Zdjęcie to umieszczone jest w omawianej książce ( str.74).
Źródło obrazka. |
I drugi, dotyczący Thorina: Jako młody książę Thorin był świadkiem straszliwej śmierci i spustoszenia, jakie przyniósł jego ludowi smok Smaug. Pamięć po tych wydarzeniach zrodziła w przywódcy krasnoludów głębokie poczucie celu. Thorin przysiągł, że zgładzi potwora i przywróci ojczyznę swojemu ludowi. I właśnie z powodu tej przysięgi jest uparty i nieugięty, gdy popycha swoją kompanię do podejmowania coraz większego ryzyka. (2)
![]() |
| Richard Armiatge jako Thorin Dębowa Tarcza. Zdjęcie to, no może troszkę okrojone, znajdziecie w książce na całej stronie ( str. 12). Źródło obrazka. |
W związku z tym, że post zrobił się zbyt długi, notkę o moim innym hobbitowym skarbie ( "Hobbit. Pustkowie Smauga. Oficjalny przewodnik po filmie") umieszczę w następnym poście.
Przypisy:
1. " Hobbit. Pustkowie Smauga. Filmowe postacie i miejsca". Jude Fisher. Wydawnictwo AMBER Sp.z o.o., str. 76.
2. Tamże, str. 13.
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.jpg)
